Westerhoven kent, net als zo vele andere dorpen en gehuchten ook volksverhalen. Mr Panken, de schoolonderwijzer uit Westerhoven in de 19e eeuw, heeft er diverse volksverhalen opgetekend. Ik wil jullie niet onthouden van deze plaatselijke verhalen over geesten, katten, kabouters, heksen, enz enz. En bedenk dat al deze verhalen vaak ook nog een kern van waarheid hebben!!! Je moet die alleen weten te vinden.
Geniet er maar van. Deel 2.
Eene Luxemburgsche heks te Westerhoven:
Op het einde der vorige eeuw ( 19e) dreef Theodoor Verbeek van Westerhoven handel in Luxemburg en andere daar omtrent gelegene landen, terwijl hij zijn huisgezin in genoemd dorp, hetwelk hij nu en dan bezocht , had achter gelaten. Tot zijne blijdschap en verbazing vertelde hem in een zekere plaats van Luxemburg , eene onbekende vrouw , dat zijne echtgenoote van een meisje ( Meintje genaamd) bevallen was, en dat moeder en kind, benevens het geheele gezin, welvarend waren. Zij voegde er bij dat zij een brok van de “zuipe”geeeten had, toen men de geboorte van het kind vierde. En waarlijk ! Toen de huisgenotenen eenige bloedverwanten te Westerhoven aan tafel zaten, kwam eene vreemde kat door het mozegat binnen, ging door de kamer nar den pot waarde “zuipe”in was, nam en at daaruit eenen brok en verdween zoals ze gekomen was. Zoo had eenen heks zich alweer in eenen kat weten te veranderen.
De kattendans in de heide te Westerhoven:
Ruim eene halve uur van de tegenwoordige kerk te Westerhoven, 10 minuten van Klein-Borkel, in de richting van dit gehucht en Valkenswaard, even noorderwaarts den Rijksstraatweg, ziet men eenen kring van verschillende ellen in den omtrek. De oppervlakte binnen dezen cirkel is, evenals die groote uitgestrektheid gronds aldaar, met schraal heidekruid begoeid en daartegen eene smalle strook met mager, altijd groen gewas, “heksendans” genoemd, hetwelk alhier en eenen omtrek van vele uren zelden gevonden wordt. Op den kring of het pad, rondom deze zeldzame plaats groeit, naar men beweert, nooit iets, en de grond is er altijd kaal en hard. Spit met de grond al eens om, hij wordt toch weer spoedig hard. Dit nu, wordt door lichtgeloovigen verteld, veroorzaken de katten, die er ’s nachts, sedert onheugelijke tijd, vergaderen en onder andere poot aan poot ronddansen, waardoor deze kring ontstond en blijft bestaan. Om deze reden gaf het volk eenmaal aan deze plaats den naam Kattendans, zooals zij nog uitsluitend geheeten wordt. Vroeger, meer dan nu, dacht men dat al wie het waagde zich binnen den kring te begeven van den Kattendans, er door de macht der heksen voortdurend staande werd gehouden.
De naam Kattendans komt op meerdere plaatsen voort met een soortgelijk verhaal. Daarom hebben we ook het theater “de kattendans” in Bergeijk. In 2010/2011werd in Westerhoven nabij de Valentinus kapel tussen een kringgreppel gevonden, die daarop van toepassing zou kunnen zijn. Bij onderzoek van deze kring werden de restanten gevonden van een grafheuvel uit het Neolithicum (4000-1500 voor Chr). Als verder bijzonderheid van deze plaats is dat er vuurstenen bijltje en houtskoolresten gevonden werden. Ook in 2008 werden houtskoolresten gevonden bij de herinrichting van de Keersop die 32.000 jaar oud bleken te zijn.