Meester Peter Norbertus Panken. Wie heeft er niet van gehoord in Westerhoven en Bergeijk. Maar wie was hij en wat heeft hij dan geschreven over Westerhoven. Ik wil jullie meenemen naar zijn verleden en een aantal stukjes schrijven hierover. Wat schreef hij en wat leren wij daaruit.
Hij schreef:
“1886, Mijn vertrek van Westerhoven naar Bergeijk.
Reeds jaren koesterde ik het voornemen, om te eniger tijd, het door mij bekleed wordende ambt van brievengaarder der posterijen te Westerhoven af te staan en dan te Bergeijk te gaan wonen. Dit is in het voorjaar van 1886 geschied. Ik meende zulks met 1 jan te doen, doch verschoof dit, om ’t betere seizoen, tot 1 april. Mijn aan de minister verzocht eervol ontslag uit die betrekking werd mij, bij beschikking van 5 maart verleend. Den 10 dezer hief een ministerieel besluit het hulpkantoor te Westerhoven op.
De rekesten door de burgemeester en andere ingezetenen tot het behoud bleven tot hiertoe vruchteloos. Ik heb al ’t materiaal enz van ’t hulpkantoor naar ’t hoofdkantoor opgezonden en is er den laatsten maart aan ’t raadhuis te Westerhoven een ijzeren bus gehangen, wordende de brieven enz nu door een postbode der route bezorgd.
Hoewel ik 32 jaren posthouder geweest ben, zal mijn pensioen, wegens het klein salaris, daaraan verbonden geweest, buitengewoon gering wezen: toch verrichtte ik de ambtsbezigheden met ijver en getrouwheid. Men zie deswegens een stuk in de Meij.C. van 27 Mrt uit Westerhoven en een uit Eindhoven in dat nummer, wat lof als oudheidkundige mij geeft.
Donderdag 1 april werd ik dan te Bergeijk gedomicilieerd, nadat ik zulks 45 jaren en een half in ’t naburige Westerhoven geweest was.
Op 5 mei 1886 kreeg de 22 jarige zoon van Egidius Smolders te Braambosch onder Westerhoven een slag op den buik door het paard zijner ouders, waaraan hij de volgende ochtend is gestorven.
Daar ik nog lid bleef der St. Annagilde te Westerhoven, ontving ik tijdig een briefkaart van den hoofdman, tot bijwoning van ’t teerfeest op 19 en 20 juli 1886. Ik heb dit den eersten namiddag bijgewoond en den tweeden een paar uren.
Kerkwijding te Westerhoven.
Reeds lang was de wijding van de nieuwe kerk te Westerhoven op maandag 20 sept bepaald. Hierom begonnen de inwoners den 8 aan de toebereidselen, om dit feest waardig te vieren. Tot de versiering was het jeugdig groen in de gemeente niet voldoende geacht, zodat ook in Bergeijk zeer veel daartoe is verzameld en gebezigd.
Zondag nam. 19 half 6 ure arriveerde Monseigneur aan de grens der gemeente en Dommelen: zo ver reed de erewacht uit 12 ruiters bestaande hem tegemoet. Er was een zeer grote volksmenigte op de been, waaronder de harmonie van Waalre muziek uitvoerde. In de fraaie erebogen en op de kerk ontwaarde men prachtige cronicums enz. Ik heb deze schone optocht benevens de illuminatie en enig vuurwerk tot 9 ure des avonds bijgewoond. Een serenade aan de pastorie ten 8 ure de gezegende harmonie.
Den volgende ochtend begon omstreeks zeven ure de plechtige kerkwijding en eerst half elf de pontificale mis, welke om 12 eindigde.
Ten 9 werd de kerkdeur voor het publiek geopend van elke tijd ik mij tot na de afloop, dus 3 uren, in de nu gewijde kerk bevond. Des namiddags is den bisschop in optocht als bij zijn komst uitgeleide gedaan. (Zie Meij C 23 en tijd 24 dezer).
Tot hiertoe zijn de klokken in de toren nog niet geluid, doch zou zulks bij deze gelegenheid zondag morgen 19 geschiedt zijn, indien de architect van den bouw het niet ontijdig geoordeeld had. Het feest werd toen door beijeren op de 2 torenklokken aangekondigd.
Men vergelijke voorts de gedrukte “ Feestregeling ter gelegenheid der kerkwijding te Westerhoven”. “
De volgende keer gaan we weer verder met Meester Panken.
Jacques van Veldhoven